Εξήγηση των τσάκρα και του ρόλου τους στην κατανόηση των αλληλεπιδράσεων του σώματος και της εσωτερικής συνείδησης.

Κλειδί στην κατανόηση των εσωτερικών αιτιών που προκαλούν εξωτερικά συμπτώματα.

Τι είναι το Τσάκρα;
Η λέξη Τσάκρα είναι Σανσκριτική και σημαίνει τροχός ή δίνη. Αναφέρεται σε κάθε ένα από τα επτά ενεργειακά κέντρα που συνθέτουν την συνειδητότητά μας, το ενεργειακό μας σύστημα.

Τα τσάκρα, ή ενεργειακά κέντρα, λειτουργούν ως αντλίες ή βαλβίδες, που ρυθμίζουν τη ροή της ενέργειας μέσω του ενεργειακού μας συστήματος.
Ο τρόπος που λειτουργούν τα τσάκρα αντανακλούν τον τρόπο που επιλέγουμε να ανταποκριθούμε σε ιδιαίτερες συνθήκες στην ζωή μας. Ανοίγουμε και κλείνουμε τις βαλβίδες αυτές όταν αποφασίζουμε τι να σκεφτούμε και τι να αισθανθούμε.
Είναι ένα φίλτρο αντίληψης μέσω του οποίου επιλέγουμε να βιώνουμε τον κόσμο γύρω μας.

Τα τσάκρα δεν είναι σωματικά. Είναι πτυχές της συνειδητότητάς μας, όπως ακριβώς είναι και η αύρα. Ωστόσο, τα τσάκρα έχουν μεγαλύτερη πυκνότητα από την αύρα και μικρότερη από το σώμα. Αλληλεπιδρούν με το φυσικό σώμα μέσω δύο κύριων φορέων: του ενδοκρινικού συστήματος και του νευρικού συστήματος.

Κάθε ένα από τα επτά τσάκρα σχετίζεται με έναν από τους επτά ενδοκρινείς αδένες, καθώς και με μια συστάδα νεύρων που ονομάζεται πλέγμα. Επομένως, κάθε τσάκρα μπορεί και σχετίζεται με συγκεκριμένα μέρη του σώματος και με συγκεκριμένες λειτουργίες εντός του σώματος που ελέγχεται από αυτό το πλέγμα ή τον ενδοκρινή αδένα που σχετίζεται με εκείνο το τσάκρα.

Η κάθε μας αίσθηση, αντίληψη, η κάθε πιθανή κατάσταση επίγνωσης, όλα όσα είναι δυνατόν να βιώσουμε, μπορούν να χωριστούν σε επτά κατηγορίες. Η κάθε κατηγορία μπορεί και σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο τσάκρα. Επομένως, το τσάκρα όχι μόνο αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένα μέρη του φυσικού σώματος, αλλά και συγκεκριμένα μέρη της συνειδητότητάς μας.

Όταν αισθανόμαστε ένταση στην συνειδητότητά μας, την αισθανόμαστε στο τσάκρα που σχετίζεται με εκείνο το μέρος της συνειδητότητας που βιώνει το στρες και στα μέρη του φυσικού σώματος που σχετίζονται με εκείνο το τσάκρα. Το μέρος όπου αισθανόμαστε το στρες εξαρτάται από τον λόγο για τον οποίον αισθανόμαστε στρες.
Η ένταση στο τσάκρα εντοπίζεται από τα νεύρα του πλέγματος που σχετίζεται με το τσάκρα και μεταδίδεται στα μέρη του σώματος που ελέγχονται από το πλέγμα.
Όταν η ένταση συνεχίζεται για κάποιο χρονικό διάστημα ή μέχρι έναν συγκεκριμένο βαθμό, δημιουργούμε ένα σύμπτωμα στο φυσικό επίπεδο.

Η γλώσσα του συμπτώματος καθρεφτίζει την ιδέα ότι ο καθένας μας δημιουργεί την πραγματικότητά του και η μεταφορική σημασία του συμπτώματος γίνεται εμφανής όταν το σύμπτωμα περιγράφεται από κάποια οπτική γωνία. Επομένως, αντί να πούμε «δεν βλέπω», το περιγράφουμε ως κάτι που μάς εμποδίζει από το να βλέπουμε. «Δεν μπορώ να περπατήσω» σημαίνει ότι εμποδίζουμε τον εαυτό μας από το να φύγει από μια κατάσταση στην οποία είμαστε δυστυχισμένοι, κ.ο.κ.

Το σύμπτωμα έχει σκοπό να επικοινωνήσει σε μας, μέσα από το σώμα, αυτό που έχουμε κάνει στο εαυτό μας μέσω της συνειδητότητάς του. Όταν, έχοντας αντιληφθεί το μήνυμα που μάς επικοινώνησε το σύμπτωμα, προβούμε σε μια αλλαγή στον τρόπο ύπαρξής μας, τότε το σύμπτωμα παύει να έχει λόγο ύπαρξης και μπορεί να απελευθερωθεί, ανάλογα με αυτό που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να πιστέψει ότι είναι δυνατόν.

Εμείς πιστεύουμε ότι όλα είναι πιθανά.

Πιστεύουμε ότι όλα μπορούν να θεραπευτούν. Το ζήτημα είναι «πώς» θα γίνει αυτό.

Η κατανόηση των τσάκρα μάς επιτρέπει να κατανοούμε την σχέση ανάμεσα στην συνειδητότητα και το σώμα και, επομένως, μάς επιτρέπει να βλέπουμε το σώμα μας σαν έναν χάρτη της συνειδητότητάς μας.

Μάς χαρίζει μια μεγαλύτερη κατανόηση του εαυτού μας και των ανθρώπων γύρω μας.

Τι άλλο καλύτερο από αυτό;